عتیق - An Overview
عتیق - An Overview
Blog Article
توبه‌نامهٔ طهماسب: در جانب راست محراب توبه‌نامهٔ شاه طهماسب صفوی بر یک لوح سنگی به خط ثلث و به صورت برجسته نوشته شده‌است. در ضلع شمالی گنبد نظام‌الملک در طرفین شرقی و غربی دو لوح مربعی مورب موجود است.
دستبند هفت سنگ چاکرا یشم کانادا تراش پیچ، عقیق سرخ،عقیق زرد، چشم ببر، آکوامارین، سودالیت و جید بنفش معدنی بافت کشویی عتیق فری سایز
اندازه دستبند نقش مهمی در راحتی استفاده از آن دارد. مطمئن شوید که دستبندی که انتخاب می‌کنید، اندازه مناسبی دارد تا راحت بر روی مچ شما نشیند.
در مسجد جامع اصفهان از سبک‌های مختلف معماری ایران استفاده شده‌است و البته می‌توان معماری کشورهای همسایه را هم در آن یافت. ستون‌های آجری دوبخشی، سه‌بخشی و چهاربخشی، جرزهای آجری طاق‌های چشمه‌ای، ایوان‌های چهارگانه، سردرهای دوگانه که هر کدام برای معبری است و تزئینات متفاوت در هر بخش از مسجد و روش‌های ابداعی جدید از اجزای مهم آن محسوب می‌شود.
کتیبه سردر شبستان: سردری در شمال ایوان استاد قرار دارد. کاشی‌کاری این قسمت متفاوت با کاشی‌کاری دیگر قسمت‌هاست. ضلع غربی مسجد نمونه‌ای از کاشی‌کاری دوران تیموری مربوط به قرن نهم ه.ق را داراست و تفاوت عمده‌ای با کاشی‌کاری این سردر دارد.
با دقت، تجربه و نظر کارشناسان سعی کردیم طبیعی‌ترین حالت از سنگ‌های مختلف و تهیه کنیم و به محصولاتی متفاوت تبدیلشون کنیم.
احتمال دارد نخستین بار از زمان عمر بن خطاب یا علی بن ابی‌طالب از خلفای راشدین این نام برای این مساجد به کار برده شده باشد. در فتوحات اولیه، مساجد را بسیار کوچک و به همان شیوهٔ مسجد النبی می‌ساختند. اعراب معتقد بودند هیچ‌چیز مثل مسجد نمی‌تواند وحدت مسلمانان را حفظ کند.
دو لوح سنگی: به ابعاد ۵۵×۵۲ سانتی‌متر که مربوط به دورهٔ شاه طهماسب است و به سال ۹۳۵ ه.ق بازمی‌گردد.
دستبند جاسپر خردلی، عقیق کبدی تراش پیچ و شاه مقصود افغان استوانه و هلی معدنی رنگ خاص فری سایز طراحی یونیک
شاه‌نشین این قسمت که در انتهای بنا ساخته شده، دارای مقرنس‌های گچی بسیار زیبایی است و در اطراف آنها، آیه‌های ۳۶، ۳۷ و ۳۸ سورهٔ نور به خط کوفی و به همراه گُل و بوته نوشته شده‌است. در این قسمت کاخ‌نشینی وجود دارد که دارای قاب‌های دیواری، ستون‌های باریک، پنجره‌های مشبک، ازاره‌های مرمری، طاق‌نماها و در آخر گنبدی است که متعلق به دورهٔ سلجوقیان است.
صفهٔ درویش پیش از سال ۵۱۵ ه.ق به عنوان آخرین ایوان در دورهٔ سلجوقی در ضلع شمالی این مسجد به صورتی متفاوت ایجاد شد. ابعاد آن ۲۱/۶۰×۹ متر است و کم‌عرض‌ترین و عمیق‌ترین ایوان این مسجد است. یکی از وجوه تسمیهٔ این ایوان که به دوران صفوی بازمی‌گردد، فردی است به نام درویش محمد که جد مادری علامه مجلسی بود و در روزهای تابستان در این ایوان حدیث تدریس می‌کرد. داخل بنا تزئینات آجری و گچی دارد، اما خارج آن ساده است. ایوان مزبور بزرگ‌تر از دیگر ایوان‌های این بنا است. طاق آن را با نام «طاق آهنگ» می‌شناسند که به صورت کشیده و عمیق است. این سقف دارای گهواره است و هیچ مقرنسی در آن کار نشده‌است؛ ایوانی مستطیل‌شکل دارد و می‌توان گفت تنها ایوانی است که دارای شالودهٔ عمیق است. صفهٔ درویش در آغاز درگاه‌هایی داشته، اما امروزه به‌وسیلهٔ آجر مسدود شده‌است. در قرون هشتم، نهم و دهم ه.ق این قسمت از مسجد تغییرات اندکی به خود دید و جرزهای آن به شکلی که امروزه است، درآمد. با این حال بخش بزرگی از دیواره‌های این بنا، محدود به دیوار خشتی قدیمی مسجد است و سالن انتهایی آن احتمالاً راهرویی تشریفاتی بوده‌است.
دستبند عقیق سرخ معدنی کیفیت عالی بسیار خوشرنگ بافت مکرومه دستساز فری سایز
صحن اصلی مسجد با ابعاد تقریبی ۷۰×۶۰ متر دارای چهار ایوان در چهار ضلع، رواق‌ها و غرفه‌های دوطبقه در اطراف و دو حوض در مرکز صحن است. حوضی مربعی‌شکل در مرکز و حوض چند ضلعی دیگری در قسمت شمالی قرار دارد.
نام ۹ نفر از بانیان و ۲۰ نفر از هنرمندان و خطاطان نیز در کتیبه‌ها حک شده‌است.[۹۶][۹۷]
Report this page